hc8meifmdc|2011A6132836|MoshaverAmlakDBWebSite|tblnews|Text_News|0xfdff7a17000000005b02000001000200
نگرش متخصصین
زنان و ماماها در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین و موانع موجود از دیدگاه آنان
محبوبه فیروزی- فاطمه هادیزاده طلاساز
چکیده:
زمینه و هدف: افزایش میزان سزارین فراتر از حدّ قابل قبول آن، اثرات
منفی بر سلامت مادر و کودک و توان اقتصادی جامعه دارد و از آنجا که علت یک سوم کل
سزارین‌ها، سزارین تکراری است، ترویج زایمان طبیعی پس از سزارین، راهی ارزشمند در
کاهش میزان سزارین می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین نگرش متخصصین زنان و ماماها
در ارتباط با زایمان واژینال پس از سزارین و موانع موجود از دیدگاه آنان انجام شد.
روش تحقیق: این پژوهش توصیفی بر روی 124 نفر از متخصصین زنان، دانشجویان
تخصصی و ماماها انجام شد. انتخاب متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی و ماماهای زایشگاه
به شیوه تصادفی و از بیمارستانهای آموزشی شهر مشهد و انتخاب ماماهای بهداشت به
شیوه خوشه‌ای و از مراکز بهداشتی بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه دو قسمتی شامل
اطلاعات فردی و فرم سنجش نگرش مشتمل بر 21 عبارت با حداقل نمره صفر و حداکثر 42
بوده است. واحدهای پژوهش بر اساس نمره کسب‌شده در سه سطح نگرش موافق، بی‌نظر و
مخالف قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمونهای آماری Chi-Square، t، آنالیز
واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل
قرار گرفتند.
یافته‌ها: نگرش بیشتر متخصصین زنان (80%)، دانشجویان تخصصی (1/61%)،
ماماهای زایشگاه (4/81%) و ماماهای مراکز بهداشتی (5/60%)، نسبت به زایمان واژینال
پس از سزارین مثبت بود؛ همچنین بین نگرش واحدهای پژوهش بر حسب شغل (027/0=P) و سال فارغ‌التحصیلی (049/0=P) تفاوت معنی‌داری وجود داشت. از دیدگاه
متخصصین زنان و دانشجویان تخصصی، عدم حمایتهای قانونی مهمترین مانع در ارتباط با
زایمان واژینال پس از سزارین بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نگرش مثبت افراد مورد مطالعه نسبت به زایمان واژینال
پس از سزارین، به نظر می‌رسد جهت ترویج زایمان واژینال پس از سزارین، باید بیشتر
به دنبال شناسایی موانع و رفع مشکلات اثر گذار بر عملکرد مناسب در این زمینه بود.
کلید واژه‌ها: نگرش؛ زایمان واژینال پس از سزارین؛
متخصصین زنان؛ ماماها
افق‌دانش؛
مجله دانشکده علوم‌پزشکی و خدمات بهداشتی،درمانی گناباد (دوره12؛ شماره 2؛ تابستان
سال 1385)
دریافت:
23/9/1385 اصلاح نهایی: 27/10/1385 پذیرش: 4/2/1386
مقدمه
بر اساس آمارهای موجود، در سال 1965 میزان سزارین در ایالت متحده 5/4% بوده
و از این زمان افزایش پیشرونده آن آغاز شده؛ به طوری که در سال 1988 به 25% تمام
زایمانها رسیده است. در بین سالهای 1989 تا 1996 میزان سالانه زایمان سزارین کاهش
یافت که علت آن عمدتاً افزایش میزان زایمان واژینال پس از سزارین و عامل دیگر با
اهمّیت کمتر، کاهش اندک میزان زایمان سزارین اولیّه بود. از سال 1996 هر ساله بر
میزان کلی سزارین افزوده شد؛ به طوری که در سال 2002 به 1/26% (1-3)، در سال 2003
به 5/27% و در سال 2004 به 1/29% رسید که بیشترین میزانی است که تاکنون برای
سزارین در ایالت متحده گزارش شده است (4).
این تمایل به افزایش میزان سزارین، بین‌المللی است و تقریباً در همه کشورهای
دنیا به طور همزمان رخ داده است. در کشور ایران نیز در سالهای اخیر، آمار سزارین
در مراکز دولتی و خصوصی افزایش چشمگیری داشته است؛ بنا بر آمارهای موجود، میزان
سزارین در طی سالهای 1373 تا 1375 در سطح کشور، در بیمارستانهای خصوصی 40% و در
بیمارستانهای دولتی 21% بوده است (5). شیوع سزارین در سال 1377 در کشور 1/33% گزارش
شده است (6)؛ همچنین گزارش شده که در سال 1377، 60% زایمانها در بیمارستانهای خصوصی
و خیریه و 20% زایمانها در بیمارستانهای دولتی به صورت سزارین انجام شده است (5). در
پژوهش انجام‌شده توسط فولادی و همکاران در شاهرود، شیوع سزارین در سال 1382، 2/50%
گزارش شد (7).
نظر و عقیده کلی این است که میزان ملی سزارین خیلی بالاست (8،9). افزایش میزان
سزارین فراتر از حدّ قابل قبول آن بدون فواید قابل شرح برای شیرخوار و افزایش
عوارض جانبی منفی برای مادر و هزینه‌های اقتصادی قابل ملاحظه برای جامعه، زمینه‌ای
برای تمرکز بر مسأله سزارین در سطح دنیا می‌باشد (10). در ایالت متحده نیز گزارشات
گواهی می‌دهند که نیمی از زایمانهای سزارین غیر ضروری هستند و تلاش برای کاهش آن
را برانگیخته است. اختلاف در میزان سزارین بین بیمارستانها و بین متخصصین در یک
بیمارستان نیز علاقه در تعریف میزان مناسب سزارین را تحریک نموده است (10،11).
یکی از راههای کاهش میزان سزارین، کاهش میزان سزارین‌های تکراری است که حدود
یک‌سوم موارد سزارین‌های انجام‌شده را در بر می‌گیرد. این در بخشی به مفهوم ترویج زایمان
واژینال پس از سزارین[‡](VBAC) می‌باشد (13،12).
منابع بسیاری، VBAC را در بیماران واجد شرایط،
انتخاب ارجحی نسبت به سزارین تکراری گزارش نموده‌اند (14-17). کالج آمریکایی
متخصصین زنان و مامایی پیشنهاد می‌کند که باید تا سال 2010 میزان سزارین در زنان
شکم اول 37 هفته به بالا با جنین تک قلوی سفالیک به 5/15% و میزان VBAC در زنان
37 هفته به بالا با جنین تک قلوی سفالیک و سابقه یک نوبت وضع حمل سزارین عرضی- پایین
به 37% برسد (1، 18،19).
میزان VBAC از سال 1989 تا میزان حداکثر آن
در سال 1996 روند افزایشی داشت؛ به طوری که از 9/18% به 3/28% رسید اما از این
زمان میزان آن رو به کاهش رفت؛ به طوری که در سال 2000 به 21% و در سال 2004 به
کمترین میزان یعنی 2/9% رسید. علل کاهش آن ممکن است در ارتباط با خطرات VBAC، فشارهای
قانونی، راهنماهای کلینیکی محافظه‌کارانه و وجود شک و تردید در ارتباط با مضرات و
منافع آن باشد. بر اساس آمارهای سال 2004، در صورت وجود سابقه سزارین به احتمال
90% زایمانهای بعدی هم سزارین خواهد بود (20،4).
تنها یک عامل مشخص مسؤول کاهش میزان VBAC نیست و چنانچه بخواهیم میزان آن
را به حدّ مطلوب (37%) برسانیم، لازم است عوامل اثرگذار بر انتخاب VBAC را بررسی
کنیم. Ridley و همکاران در سال 2002 بیان نمودند که تشویق
پزشک برای VBAC، فواید نهایی نوع زایمان، عوامل
جسمی و روانی و حس کنترل زن در فرایند تصمیم‌گیری، از جمله عواملی هستند که
مادران را در انتخاب VBAC تحت تأثیر قرار می‌دهند (17).
بعضی مؤلفین اهمیت عامل پزشک در تصمیم به سزارین را مهم تلقی نموده‌اند. در
ایتالیا میزان سزارین در بیمارستانهای خصوصی (5/28%) نسبت به بیمارستانهای عمومی
(5/21%) به طور معنی‌داری بالاتر گزارش شد؛ با این وجود اطلاعات عینی و دقیق،
سایکو پروفیلاکسی کافی و تبعیت از دستور‌العملهای استاندارد برای سزارین تکراری،
دیستوشی و زجر جنینی ممکن است حتی در یک بیمارستان آموزشی که با میزان بیشتری از
حاملگیهای پرخطر مواجه هستند، تمایل نسبت به افزایش سزارین را کاهش دهد (21). Benjamin در سال 2001
نیز بیان نمود که بیمارستانهای آموزشی، میزان سزارین کمتری نسبت به مؤسسات خصوصی
دارند. این مسأله ممکن است در بخشی به علت نقش دانشجویان تخصصی و کاربرد
راهنماهای کلینیکی باشد (8).
Zanetta و همکاران در سال 1999 نشان دادند که بدون توجه
به موقعیت محلی و مشکلات قانونی، میزان سزارین بدون اثرات مضر نوزادی، در مراکز
مراقبتهای سطح سوم، بخصوص بیمارستانهای آموزشی که دانشجویان تخصصی آموزش داده می‌شوند،
می‌تواند کاهش معنی‌داری به دست آورد (21).
با توجه به مطالب پیش‌گفت، جهت بررسی وضعیت VBAC در کشورمان، اطلاع از نگرش
جامعه نسبت به آن اولین گام می‌باشد؛ زیرا نگرش مثبت نسبت به آن می‌تواند بستری
مناسب جهت عمکرد خوب فراهم سازد. با توجه به این که VBAC یکی از مهمترین موضوعات در
مامایی مدرن است و لازم است در کشور ما نیز اقداماتی در زمینه ترویج آن صورت گیرد،
اطلاع از نگرش دست‌اندرکاران حرفه مامایی درباره آن، گامی ضروری در بررسی اولیه
وضعیت این مسأله در جامعه پزشکی می‌باشد؛ بنابراین پژوهشگران برآن شدند تا به
بررسی نگرش متخصصین زنان و ماماها نسبت به زایمان واژینال پس از سزارین در مراکز
بهداشتی، درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد بپردازند.
روش تحقیق
در این پژوهش توصیفی، 124 نفر از متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی زنان،
ماماهای شاغل در زایشگاه و همچنین ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی، درمانی وابسته
به دانشگاه علوم پزشکی مشهد مورد بررسی قرار گرفتند.
متخصصین زنان، دانشجویان تخصصی و ماماهای زایشگاه به روش نمونه‌گیری تصادفی،
از میان چهار بیمارستان آموزشی قائم (عج)، امام رضا (ع)، حضرت زینب (س) و هاشمی
نژاد و ماماهای مراکز بهداشتی به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند.
ابزار لازم جهت گردآوری اطلاعات، پرسشنامه دو قسمتی شامل اطلاعات فردی و فرم
سنجش نگرش بود. فرم سنجش نگرش مشتمل بر 21 عبارت بود که نگرش افراد را بر اساس
مقیاس لیکرت با عبارات موافق، بی نظر و مخالف می‌سنجید که به عبارت موافقم نمره 2،
بی‌نظر نمره 1، و مخالفم نمره صفر تعلق می‌گرفت (در برخی از عبارات به مخالفم نمره
2 و موافقم نمره صفر تعلق می‌گرفت). حداقل نمره در این پرسشنامه، صفر و حداکثر 42
بود. در نهایت براساس نمره کسب شده، وضعیت نگرش واحدهای پژوهش درسه سطح نگرش موافق
(100-62/66)، بی‌نظر (61/66-31/33) و مخالف (30/33-0) تقسیم‌بندی گردید (محاسبه
بر مبنای 100 می‌باشد).
روایی ابزارهای فوق به روش اعتبار محتوی و پایایی آنها به روش آلفا کرانباخ
با ضریب پایایی 712/0 برای پرسشنامه سنجش نگرش مورد تأیید قرار گرفت. روش گردآوری
داده‌ها به این صورت بود که پس از توضیح هدف پژوهش برای واحدهای پژوهش، پرسشنامه
توسط آنان تکمیل و به پژوهشگر برگشت داده می‌شد.
داده‌های جمع‌آوری شده، با استفاده از نرم‌افزار SPSS و
آزمونهای آماری Chi-Square، t، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی
پیرسون، در سطح اطمینان 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها
1/16% از افراد مورد مطالعه متخصص زنان، 5/14% دانشجوی تخصصی، 7/34% مامای
شاغل در زایشگاه و 7/34% نیز مامای شاغل در مراکز بهداشتی، درمانی بودند.
بیشتر افراد (5/57%) دارای زایمان طبیعی و 9/37% دارای زایمان سزارین و 6/4%
دارای زایمان طبیعی- سزارین بودند که بیشترین میزان زایمان طبیعی در ماماهای
زایشگاه (8/68%) و متخصصین زنان (7/66%) و بیشترین میزان سزارین در دانشجویان
تخصصی (2/69%) و ماماهای مراکز بهداشتی (8/45%) بود؛ بین نوع زایمان و شغل افراد
ارتباط معنی‌داری وجود داشت (05/0=P). بیشترین میزان زایمان طبیعی در فارغ‌التحصیلان قبل از سال 1370
(2/79%) و بیشترین میزان سزارین در فارغ‌التحصیلان سال 1380 و پس از آن بود؛ بین
نوع زایمان و سال فارغ‌التحصیلی ارتباط معنی‌داری وجود داشت (005/0=P). 4/95%
افراد با زایمان طبیعی در آینده نیز قصد زایمان طبیعی و 2/74% افراد با زایمان
سزارین نیز در آینده، قصد سزارین داشتند؛ بین نوع زایمان قبلی و زایمان آینده
ارتباط معنی‌داری وجود داشت (001/0P<).
از دیگر نتایج پژوهش آن که بیشتر متخصصین زنان (80%)، دانشجویان تخصصی (1/61%)،
ماماهای زایشگاه (4/81%) و ماماهای بهداشت (5/60%) از نگرش مثبتی در ارتباط با
زایمان واژینال پس از سزارین برخوردار بودند (جدول 1).
در بررسی عوامل مؤثر بر نگرش افراد، اختلاف معنی‌داری بین نگرش افراد بر حسب
شغل به دست آمد (027/0=P)؛ به طوری که میانگین نمره نگرش متخصصین زنان بیشتر از دانشجویان
تخصصی و ماماهای بهداشت و همچنین میانگین نمره نگرش ماماهای زایشگاه بیشتر از دانشجویان
تخصصی و ماماهای بهداشت بود (جدول 2).
نگرش افراد مورد مطالعه بر حسب سال فارغ‌التحصیلی تفاوت معنی‌داری نشان داد (049/0=P)؛ به طوری که میانگین نمره نگرش در فارغ‌التحصیلان سال 74-1370 بیشتر از
سالهای
75 به بعد بود اما بین نگرش افراد مورد مطالعه بر حسب نوع زایمان، وضعیت تأهل و
داشتن زایمان تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. مشکلات و موانع موجود جهت اقدام به VBAC از دیدگاه
متخصصین زنان، با استفاده از روش ضریب‌گذاری وزنی اولویت‌بندی گردید که در جدول 3
خلاصه شده است.
بحث
بر اساس یافته‌های پژوهش، میزان سزارین در دانشجویان تخصصی و ماماهای مراکز
بهداشت، به طور معنی‌داری بالاتر از متخصصین زنان و ماماهای زایشگاه بود؛ این
مسأله با توجه به ارتباط نوع زایمان بر حسب سال فارغ‌التحصیلی آنان، تحت تأثیر
تمایل جامعه نسبت به سزارین به علل مختلف در سالهای اخیر می‌باشد که با افزایش
دوباره سزارین در دنیا پس از سال 1996 همخوانی دارد (1).
میزان سزارین در افرادی که سابقه زایمان داشتند، 9/37% و میزان تصمیم به
سزارین در آینده 39% بود؛ این یافته از یک بُعد، بیانگر میزان بالای سزارین در
جامعه مورد پژوهش و از بُعد دیگر بیانگر تأثیر نوع زایمان قبلی در انتخاب زایمان
آینده می‌باشد. Al-Mufti و همکاران در سال 1996 گزارش
کردند که 31% از متخصصین زنان (خانم) و 8% از متخصصین زنان (آقا)، برای خود یا
همسرانشان زایمان سزارین انتخابی را در حاملگیهای کم‌خطر برگزیدند (19). Faas و همکاران
در سال 2005 بیان کردند که اطلاعات بیوگرافیک فرد، تجربه شخصی زایمان و محیط کاری
در تمایل به سزارین دخیل هستند (22).
در مطالعه حاضر، بیشتر واحدهای پژوهش نگرش مثبتی نسبت به زایمان واژینال پس
از سزارین داشتند. در مطالعه Appleton و همکاران، 53% از پاسخ‌دهندگان
معتقد بودند که مادران باید نسبت به VBAC تشویق شوند؛ در حالی که 47%
آنان معتقد بودند که VBAC فقط در حد یک نظریه است (23).
جدول 1- توزیع فراوانی واحدهای
پژوهش بر حسب سطوح نگرش آنان در مورد زایمان واژینال پس از سزارین به تفکیک شغل
|
شغل
سطوح نگرش
|
متخصص زنان
|
دانشجوی تخصصی
|
مامای زایشگاه
|
مامای بهداشت
|
کل ماماها
|
جمع
|
|
تعداد
|
درصد
|
تعداد
|
درصد
|
تعداد
|
درصد
|
تعداد
|
درصد
|
تعداد
|
درصد
|
تعداد
|
درصد
|
|
موافق
|
16
|
80
|
11
|
1/61
|
35
|
4/81
|
26
|
5/60
|
61
|
9/70
|
88
|
71
|
|
بی‌نظر
|
4
|
20
|
7
|
9/38
|
8
|
6/18
|
17
|
5/39
|
25
|
1/29
|
36
|
29
|
|
مخالف
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
0
|
|
جمع
|
20
|
100
|
18
|
100
|
43
|
100
|
43
|
100
|
86
|
100
|
124
|
100
|
جدول 2- میانگین نمره نگرش واحدهای پژوهش
در مورد زایمان واژینال پس از سزارین بر حسب شغل
|
نگرش
شغل
|
تعداد
|
میانگین
|
Tukey
|
|
1
|
2
|
3
|
4
|
|
متخصص زنان
|
20
|
7/74
|
|
|
|
|
|
دانشجوی تخصصی
|
18
|
2/66
|
*
|
|
*
|
|
|
ماما زایشگاه
|
43
|
08/74
|
|
|
|
|
|
ماما بهداشت
|
43
|
8/67
|
*
|
|
*
|
|
|
کل ماماها
|
86
|
9/70
|
|
|
|
|
|
جمع
|
124
|
8/70
|
|
|
|
|
|
نتیجه آزمون آنالیز واریانس
|
027/0=P 120=df
1/3=F
|
جدول 3- موانع موجود جهت اقدام به VBAC از
دیدگاه متخصصین زنان به ترتیب اولویت
|
ردیف
|
موانع
|
|
1
|
عدم حمایتهای قانونی
|
|
2
|
عدم امکانات و تجهیزات کافی
|
|
3
|
استرس آور و زمان‌گیر بودن آن
|
|
4
|
ترس از عوارض آن
|
|
5
|
عدم پذیرش از سوی بیماران
|
|
6
|
عدم امکانات کافی جهت زایمان
بی درد
|
|
7
|
اصرار و پافشاری زائو
|
|
8
|
عدم پرداخت هزینه کافی از سوی
بیماران و دولت
|
در بررسی عوامل مؤثر بر نگرش افراد مورد مطالعه، نتایج بیانگر آن بود که
نگرش افراد بر حسب شغل تفاوت معنی‌داری داشت؛ به طوری که نمره نگرش دانشجویان تخصصی
زنان و ماماهای بهداشت در مقایسه با نمره نگرش متخصصین زنان و ماماهای زایشگاه
کمتر بود که نتایج فوق با توجه به سال فارغ‌التحصیلی آنان و تمایل جامعه نسبت به
سزارین قابل توجیه است.
مثبت‌بودن نگرش، یافته مثبتی است؛ زیرا متخصصین زنان و ماماها در امر مشاوره
مادران در دوران بارداری جهت انتخاب نوع زایمان دخیل می‌‌باشند و می‌توانند در
افزایش فرهنگ زایمان واژینال پس از سزارین نقش مؤثری داشته باشند.
به عقیده برخی محققان، تنها راه برای کمترکردن میزان سزارین، آموزش مکرّر
است؛ آموزش باید در هر سطحی، بیمار، پزشک و پرستار انجام شود (10).
Turnbull و همکاران، نیز نتیجه گرفتند که
ارائة اطلاعات بیشتر به زنان، ممکن است منجر به کاهش میزان سزارین شود (11). Fass و همکاران نیز معتقدند که علاوه بر بهترین اقدام پزشکی، تمایل بیمار نیز در
انتخاب نوع زایمان نقش مهمّی ایفا می‌کند (22).
نتایج پژوهش همچنین نشان داد که اولین مشکل برای اقدام به زایمان واژینال پس
از سزارین، عدم حمایتهای قانونی می‌باشد. مطالعات نیز نشان می‌دهد اگر چه احتمال
عوارضی چون پارگی رحم خیلی کم است (5/1 -2/0% در برش عرضی- پایین) (1) اما به جهت مشکلات
قانونی که در پی دارد، عملکرد پزشکان را در حدّ وسیعی تحت تأثیر قرار داده است (8،13).
به عقیده Dodd و Crowther، این که نگرانی مربوط به موانع
پزشکی قانونی تا چه وسعتی منجر به کاهش میزان زایمان واژینال پس از سزارین در بین
متخصصین مامایی ایالت متحده شده، مشخص نیست؛ اگر چه در مطالعه 64 پرونده شکایت که
توسط سازمان پرداخت غرامت صدمات عصبی فلوریدا پرداخت شده، 9 مورد مربوط به پارگی
رحم در تلاش برای زایمان واژینال پس از سزارین بوده است (13).
در تحقیق Coleman و همکاران، حدود 49% از متخصصین زنان گزارش
کردند که میزان انجام زایمان سزارین توسط آنان نسبت به پنج سال گذشته افزایش یافته
است و مهمترین دلایل آن را مسؤولیت زایمان واژینال و تمایل بیمار ذکر کردند (24).
تجربه زایمان زن عمیقاً به وسیله فرهنگ جامعه وی تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نگرش
پزشکان و ماماها و درجه حمایت روانی که زنان دریافت می‌کنند، در رابطه با تأثیری
که زایمان بر زن می‌گذارد، اهمیت دارد (25). Fawcett و همکاران نیز بیان نمودند که انتقال اطلاعات از
طریق متخصصین زنان، ماماها، اعضای خانواده و نشریات، تصمیم زن به تلاش برای زایمان
واژینال را تحت تأثیر قرار می‌دهد (26).
نتیجه‌گیری
با وجود نگرش نسبتاً خوب افراد مورد مطالعه، میزان بالای سزارین در جامعه
پژوهش و مشاهده عملکرد ضعیف در رابطه با زایمان واژینال پس از سزارین در بالین،
حکایت از تفاوت نگرش با عملکرد دارد که باید در جهت اصلاح و بهبود آن تلاش شود.
از آنجا که نتایج این پژوهش از مراکز
آموزشی و دولتی به دست آمده، بهتر است جهت انعکاس و تعمیم کلی نتایج آن، تحقیق
مشابهی در مراکز خصوصی و غیردولتی نیز صورت گیرد؛ بویژه که طبق آمار، بیشترین
میزان سزارین مربوط به مراکز خصوصی می‌باشد.
تشکر و قدردانی
از تمامی اساتید محترم زنان و مامایی، دانشجویان تخصصی محترم زنان و همکاران
محترم ماما که در این پژوهش شرکت نمودند، تشکر و قدردانی می‌شود.
منابع:
1- Cunningham FG| Leveno KJ| Bloom
SL| Hauth JC| Gilstrap L| Wenstrom KD. Williams obstetrics. 22nd ed.
USA: McGrow-Hill; 2005.
2- Richard W| Elaine M. Vaginal
delivery after cesarean section: is the risk acceptable? J Midwifery Womens Health.
2001; 46 (5): 272-73.
3- Odibo AO| Macones GA. Current
concepts regarding vaginal birth after cesarean delivery. Curr Opin Obstet
Gynecol. 2003; 15 (6): 479-82.
4- Martin JA| Hamilton BE| Sutton
PD| Ventura SJ. Births: Final data for 2004. National Vital Statistics Reports.
2006; 55 (1): 19-22.
5- متقی
ز. بررسی مقایسه‌ای مشخصات مامایی، اجتماعی و اقتصادی در مادران سزارین انتخابی با
زایمان طبیعی بستری در بیمارستان امام خمینی شهر خمین سال 1379. ]پایان‌نامه کارشناسی
ارشد مامایی[، مشهد: دانشکده پرستاری و
مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد. 1379.
6- مقاره عابد ل،
گوهریان و، قانعی م، ادیبی پ، گوهریان ع. بررسی شیوع سزارین و علل آن در کشور
جمهوری اسلامی ایران در سال 1377. مجله پژوهشی حکیم. 1379؛ دوره 3 (2): 147-154.
7ـ فولادی ع،
کلاهدوزان س، عجمی ا. بررسی شیوع سزارین در سال 82 و تعیین عوامل مؤثر بر آن در
بیمارستان فاطمیه شاهرود در1000 مورد مطالعه. ]پایان نامه دکترای
پزشکی[، شاهرود:
دانشگاه آزاد اسلامی. 1383.
8- Benjamin PS. Vaginal birth
after cesarean: contemporary issues. Clinical Obstetrics Gynecology. 2001; 44 (3):
552-60.
9- Carr CA| Barkhardt P| Avery M. Vaginal
birth after cesarean birth a national survey of u.s midwifery practice.
J Midwifery Women’s Health. 2002; 47 (5): 347-52.
10- Bordahl. Cesarean Section|
Guidelines for appropriate utilization. Acta Obstet Gynecol Scand. 1997; 76 (2):
185-86.
11- Turnbull DA| Wilkinson C| Yaser
A| Carty V| Svigos JM| Robinson JS. Womens role and satisfaction in the
decision to have a caesarean section. Med J Aust. 1999; 170 (12):580-83.
12- Lukanova M| Popov I. Effect of some
factors on obstetrical care of women with previous cesarean section. Akush
Ginekol. 2002; 41 (6): 44-48.
13- Dodd JA| Crowther C. Vaginal
birth after cesarean section: a survey of practice in Australian and New
Zealand. Obstet Gynecol Surv .2004; 59(1): 19-21.
14- Bainbridge JO. Choices after
cesarean. Birth. 2002; 29 (3): 203-206.
15- Bruce LF. Vaginal birth after
cesarean delivery: an admission scoring system. Obstet Gynecol. 1997; 90(6):
907-10.
16- Stanley Z. Vaginal delivery
after previous cesarean delivery: A continuing controversy. Clin Obstet Gynecol.
2001; 44 (3): 561-70.
17- Ridley RT| Davis PA| Bright JH|
Sinclair D. What influences a woman to choose vaginal birth after cesarean?
Available From: www.murraystate.edu
.
18- [No Authors Listed]. Giving
birth their way; pregnant women whove had a previous c-section have a tough
time persuading doctors to let them deliver vaginally. Los Angeles Times. 2003
Oct 7; M4.
19- Al-Mufti R| McCarthy A| Fisk
NM. Obstetricians personal choice and mode of delivery. Lancet. 1996; 347
(9000): 544.
20- Henric G. Vaginal birth after
cesarean: the facts. Available From: www.parentsplace.com.
21- Zanetta G| Tampieri A| Antonio C.
Changes in cesarean delivery in an Italian university hospital 1982-1996: A
comparison with the national trend . Birth. 1999; 26 (3): 144-48.
22- Faas FP| Schwarz K| Bauer L|
Melchert F. Caesarean Section on demand: influence of personal birth experience
and working environment on attitude of German gynecologists. Eur J Obstet
Gynecol Reprod Biol. 2005; 122 (2): 162-66.
23- Appleton B| Targett C|
Rasmussen M| Readman E| Sale F| Permezel M. Knowledge and attitudes about
vaginal birth after cesarean section in Australian hospitals. VBAC study group vaginal
birth after cesarean. Aust N Z Y Obstet Gynecol. 2000; 40 (2): 195-99.
24- Coleman VH| Erickson K|
Schulkin J| Zinberg S| Sachs BP. Vaginal birth after cesarean delivery:
Practice patterns of obstetrician- gynecologists. J Reprod Med. 2005; 50 (4):
261-66.
25- Simkin C| Penny BA. The
experience of maternity in womans life. J Obstet Gynecol Neonatal Nurs. 1996;
25(3): 247-52.
26- Fawcett J| Tulman L| Spedden J.
Responses to vaginal birth after cesarean section. J Obstet Gynecol Neonatal
Nurs. 1994; 23 (3): 253-59.
Title: The Survey of attitude of gynecologists and midwives about
vaginal birth after caesarean delivery and barriers from their views.
Authors: M.
Firoozi | F.
Hadizadeh Talasaz
Abstract
Background and
Aim: Increasing of caesarean delivery beyond of acceptable rate| can have
negative effects on the health of the mother and baby and economy of the
society. Because of one-third of total caesarean deliveries are due to repeated
caesarean| promotion of vaginal birth after caesarean can be a valuable way for
decreasing of caesarean rate. The purpose of this study was to determine the
attitude of gynecologists and midwives about vaginal birth after caesarean and
barriers about it.
Materials and
Methods: This descriptive study was done on 124 gynecologists| residents and
midwives. Gynecologists| residents and midwives of maternity units were
selected by random sampling method from teaching hospitals and midwives of
health centers were selected by cluster sampling. Research instrument was two
sections questionnaire consist of: demographic characteristic and attitude
assessment form include 21 phrases with minimum score of 0 and maximum 42.
According acquired score attitude was classified to three levels: agree|
neutral and disagree. Data were analyzed by using chi- square test| t test| and
analysis of variance and Pearson correlation.
Results: Data
analysis indicated that most of gynecologists (80%)| residents (61.1%)|
midwives in maternity units (81.4%) and midwives in health centers (60.5%) had
positive attitude about vaginal birth after caesarean. There was a significant
difference between attitude of subjects base on job (P=0.027) and time of graduation
(P=0.049). According the views of gynecologists| no legal supports were the
most barriers about VBAC.
Conclusion: By
attention to positive attitude of the gynecologists and midwives| for promotion of vaginal birth after caesarean|
searching of barriers and solving them is suggested.
Key Words: Attitude; Vaginal birth after caesarean; Gynecologists;
Midwives