hc8meifmdc|2011A6132836|MoshaverAmlakDBWebSite|tblnews|Text_News|0xfdffe82801000000b10d000001000100
توسعه مطلوب و منطبق با محیط زیست در
صنایع کوچک و متوسط از راه تکنولوژی تولید تمیزتر
(Cleaner
Production)
محمدعلی
شفیع زاده
سازمان
بهره وری انرژی ایران
خلاصه
در این مقاله سعی بر این است که مسائل زیست محیطی
و تأثیر صنایع در تغییرات اکولوژیکی مورد بررسی قرار گیرد. البته محدود کردن رشد
آلودگی بحث گسترده تری را میطلبد.
منظور از توسعه
صنعتی مطلوب و منطبق با محیط زیست، یافتن راهحل مشخصی برای ورود به این حیطه است
و اجرایی ساختن توصیه ها منوط به بکارگیری تکنولوژی نوینی است که به تکنولوژی
تولید تمیزتر معروف گشته است. که در اینجا
موضوع اصلی بحث خواهد بود و ابزارها و روشهایی برای تعیین فرصتهای بکارگیری
این تکنولوژی معرفی خواهد گردید .
عمده این ابزارها عبارتند از: ممیزی کاهش زباله و ضایعات،
ممیزی اثرات تخریبی صنعت بر محیط زیست،
تجزیه و تحلیل طول عمر مفید محصول تولیدی و تجزیه و تحلیل تأثیرات اکولوژیکی.
واژههای کلیدی: تکنولوژی
تولید تمیزتر، آلودگی محیط زیست، کاهش زباله، ممیزی اثرات زیست محیطی، صنایع کوچک
و متوسط
1ـ نگاه اقتصادی
در
کشورهای در حال توسعه، صنایع سالانه حدوداً
6/3 درصد رشد دارند که بالطبع موجب رشد آلودگی در حدود 8/1 درصد خواهد بود. عموماً
رشد صنعتی منطبق با رشد جمعیت نبوده و در کشورهایی که ضریب رشد جمعیت بیش از رشد
صنعتی باشد ، موجب بروز مشکلاتی نیز خواهد شد. اما به هر حال در کشورهای در حال
توسعه نیز کمتر از 15 درصد از کل درآمد
ناخالص ملی به بخش صنعت اختصاص دارد و این بدین معنی است که بسیاری از فرصتهای
صنعتی هنوز به وقوع نپیوسته و این کشورها همچنان در راه رشد صنعتی و در نتیجه افزایش آلودگی خواهند بود
.
2ـ اثرات زیست محیطی
تاثیر صنایع بر روی محیط زیست را میتوان از
دیدگاهی به دو دسته منطقهای، ملی و جهانی تقسیم بندی نمود و موارد ذیل را بر شمرد
:
·
تغییر آب و هوای دنیا
·
ریزش بارانهای اسیدی
·
آلودگی جو
زمین (اتمسفر)
·
آلودگی
آبهای سطحی و زیرزمینی
·
نابودی
زمینهای حاصلخیز
·
پراکندگی
زباله ها و ضایعات خطرناک و شیمیایی سمی
که همه این موارد برخاسته از فعالیتهای صنعتی بوده
وبطور مستقیم یا غیر مستقیم با مصرف انرژی ارتباط دارند.
1ـ2ـ آلودگی
جو زمین
آلودگی هوا بر اثر وجود گازهای ناشی از احتراق یا
ذرات معلق در جو بوجود میآید که برای زندگی انسانها، حیوانات و گیاهان مضر بوده و
یا به شرایط زندگی آنها صدمه وارد میکند. میزان تأخیر این آلودگی بستگی به
ترکیبات شیمیایی، تمرکز و مدت حضور آنها دارد.
احتراق سوختهای فسیلی برای تولید انرژی و یا حمل و
نقل مهمترین منبع این آلودگی است و رشد شهرنشینی نیز تأثیر به سزایی در آلودگی هوا
دارد.
در مورد آلودگیهای داخل ساختمانها، عدم تهویه مناسب
خصوصاً در محیط آشپزخانهها که در آنجا از اجاقهای با راندمان پایین و یا احتمالاً
سوختهای بیوماس و زغال چوب استفاده میشود،
مهمترین منشاء آلودگی است.
این آلودگیها شامل NOx ،SO x ، ذرات جامد معلق ، هیدروکربنها (HC) ، منواکسید کربن و سرب میباشند که البته سایر ترکیبات نیز بخشی
از آن را تشکیل میدهد.
2ـ2ـ
آلودگی آبها
بسیاری از زبالههای ارگانیکی که از صنایع کشاورزی
و غذایی حاصل میشود و بعضاً مدفوعات انسانی و حیوانی، اگر به محیط طبیعت تخلیه
گردد، موجب آلودگی می شود. به هر حال در حالت تمرکز زیاد، این زباله ها محیط زیست را تخریب خواهند نمود.
مخصوصاً وقتی که تجزیه شدن آنها، اکسیژن مورد نیاز سایر موجودات را نیز مصرف کند.
سایر مواد مانند فلزات و بعضی از مواد شیمیایی تحت
شرایط طبیعی تجزیه نمیشوند و در محل تخلیه انباشته میگردند و به تدریج جذب
گیاهان و حیوانات شده و از این راه وارد زندگی انسانها میشوند و خطرات جدی برای
زندگی و سلامتی خواهند داشت .
آلودگیها از طریق هوا و یا رودخانه ها به محیط
اقیانوس میرسند و بسیاری از فلزات و بعضی از ترکیبات شیمیایی مانند DDT نیز از طریق هوا به دریا
میرسند.
آبهای سالم و تازه عموماً به دلیل تخلیه مستقیم
زباله و ضایعات تصفیه شده از شهرها و صنایع، آلوده میگردد و بطور غیر
مستقیم نیز از طریق آبهای کشاورزی و زبالههای سمی منتشره در زمین آلوده میشوند.
آبهای
آلوده نه تنها اجزاء ارگانیکی آلودگیها را از زبالههای تصفیه نشده منتشر میکنند
بلکه موجب ایجاد مشکلاتی در ارتباط با سلامتی انسانها نیز میشوند مثلاً وبا که از طریق آب آلوده منتشر میشود.
3ـ2ـ از بین
بردن زمین
این اثر زیست محیطی به معنی کاهش قدرت
و توان خاک کشاورزی است که بر اثر روشهای کشت نامناسب ایجاد میشود و نه تنها کاهش
حاصلخیزی را به دنبال دارد بلکه موجب افزایش نمک در خاک میشود و فرسایش خاک را به
دنبال دارد.
نابودی خاک همچنین بر اثر تخلیه مواد
سمی نیز ایجاد می شود.
4ـ2ـ زبالههای
خطرناک و شیمیایی سمی
مواد شیمیایی از اجزاء مهم صنعت مدرن
هستند و تولیدات شیمیایی یکی از مهمترین محصولات صنایع میباشند که با افزایش سهم
تولیدات شیمیایی خصوصاً تولیدات مصنوعی، ضایعات این کارخانجات نیز به زندگی انسانی
و اکوسیستم صدماتی را وارد میکند.
صنعت مهمترین
منبع انتشار این زبالهها چه به صورت ضایعات و چه به صورت بروز اتفاق است البته
بسیاری از مناطق مسکونی، بیمارستانها، تعمیرگاهها و مزارع نیز در این آلودگی سهیم
هستند. به طور کلی سالانه قریب 400 میلیون
تن مواد سمی شیمیایی تولید میشود که سهم آمریکا 80 درصد از آن است. یک روش دفع
این زبالهها دفن در خاک است که در بسیاری از حالات کاملاً مؤثر نیست .
3ـ صنعت و
آلودگیهای محیط زیست
صنایع از بوجود آورندگان اصلی مشکلات
زیست محیطی هستند که در فوق مورد اشاره قرار گرفت و ارتباط مستقیمی بین انرژی
مصرفی در صنعت و مسائل زیست محیطی وجود دارد یعنی مصرف غیر بهینه سوختهای فسیلی و
مصرف مواد اولیه نامناسب، سبب میشود تا ضایعات و تلفات انرژی به ازای مقدار مشخصی
از تولید افزایش یابد. از بین بردن زبالهها و ضایعات نیز موجب مصرف انرژی میگردد.
کشورهای
صنعتی از زمان شوک اول و دوم نفتی در سالهای 1973 و 1978 تلاش گستردهای را برای مصرف
بهینه انرژی در صنعت و رهانیدن صنعت از وابستگی به مصرف زیاد انرژی نمودهاند که
در این امر نیز کاملاً موفق شدند ولی در کشورهای در حال توسعه و در حال صنعتی شدن
(همچون کشور ما) هنوز این موفقیت حاصل نشده است .
صنایعی
که بیشترین رشد را در این کشورها دارند، کارخانههای تولیدی، معادن، بخش خدمات و
ساخت و ساز هستند که در این میان کارخانجات تولید کننده تجهیزات، بیشترین آلودگی
را به دنبال دارند و مصرف انرژی آنها نیز زیاد است و به عبارت دیگر شدت مصرف انرژی
به تولید در این صنایع زیاد است. همچون :
-
فولاد و آهن
-
فلزات غیر آهنی
-
کانیهای غیر
فلزی
-
صنایع شیمیایی
-
چوب و کاغذ
همانگونه
که ذکر گردید، کشورهای درحال توسعه به سمت صنعتی شدن پیش
میروند و این بدین معنی است که پیامدهای زیست محیطی نیز افزایش خواهد یافت،
بنابراین باید راه حلی برای کنترل رشد آلودگی پیدا نمود به طوری که توسعه صنعتی محقق شده و محیط زیست نیز حفظ گردد. یکی
از این روشها و راه حلها توسط سازمان
توسعه صنعتی سازمان ملل متحد (UNIDO)
مطرح گردیده که به توسعه صنعتی مطلوب و منطبق با محیط زیست
معروف است.
4ـ توسعه صنعتی مطلوب و منطبق با محیط زیست
منظور از عنوان فوق الذکر عبارتست از
:
توسعه صنعتی که منافع اقتصادی و اجتماعی را برای نسل حاضر تأمین مینماید
بدون آنکه توانایی نسل آینده را برای دسترسی به نیازهای خود محدود کند و همچنین
منابع اصلی طبیعی را دچار نقصان و نابودی نکند.
برای رسیدن به این اهداف در صنعتی شدن
باید سه پارامتر مهم زیر را مدنظر قرار
داد.
·
طبیعت باید
حفاظت گردد
·
از منابع اولیه
به نحو بهینه استفاده گردد
·
تعادل مورد
ترویج قرار گیرد
معیارهای
حفظ طبیعت اغلب به صورت استانداردهای اجباری و قانونی بکار برده میشود.
در
این معیارها هدف اصلی تغییر تکنولوژیکی و تغییر کاربرد مواد اولیه و روش تولید
است، به طوری که آلودگی کلی (چه در سطح منطقه و چه در سطح جهانی ) کاهش یابد. به عنوان
مثال در مورد انرژی بخشی از این استانداردها بر بکارگیری منابع تجدیدپذیر به جای
منابع انرژی فسیلی تأکید دارند.
استفاده
بهینه از منابع اولیه به معنی به حداقل رساندن ورودیهای صنعت است که به عنوان مثال
میتوان به انرژی به ازای هر واحد محصول تولیدی (شدت انرژی) اشاره نمود.
آخرین
پارامتر، تعادل، را باید در یک چرخه مداوم مد نظر قراردادکه به تصمیمگیریهای
سیاسی نیز مربوط میشود. در سطح ملی تعادل به این معنی است که معمولاً صنایع کوچک
نقش کمتری در آلودگی محیط زیست دارند و صنایع بزرگ باید کنترل بیشتری را در این
باره اعمال نمایند. و در سطح جهانی تعادل به این معنی است که کشورهای صنعتی باید
به کشورهای در حال صنعتی شدن کمک کنند تا به تکنولوژیهای منطبق با محیط زیست دست
یابند و این کشورها نیز قادر باشند تا به همان منافع اقتصادی و اجتماعی بدون ایجاد
آسیب بیشتر به محیط زیست برسند.
این
پارامتر را میتوان برای نسل آینده نیز معنی کرد یعنی آنها هم در منابع طبیعی
موجود سهیم بوده و نسل حاضر موظف به حفظ این منابع برای آنان هستند.
سؤالی
که در اینجا مطرح میگردد این است که چطور
میتوان به اهداف فوق رسید؟ و چگونه می توان روش
اجرایی را برای حصول پارامترهای مذکور انتخاب نمود؟
پاسخ
این سؤالات در تکنولوژی تولید تمیزتر نهفته است که هسته مرکزی توسعه صنعتی مطلوب محسوب میگردد.
5ـ تولید تمیزتر در
صنایع (Cleaner
Production)
تولید تمیزتر را میتوان به عنوان ”تدوین
یک استراتژی جامع از مجموعه سیاستهای زیست محیطی تعریف نمود که بر اثر اجرای آن، تأثیرات
منفی فرآیندها و محصولات صنعتی بر روی انسانها و محیط زیست به حداقل میرسد“ .
برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست طی سالیان گذشته روشهای مختلفی بکار
گرفته شده است که همواره به سمت بهبود پیش رفته است .
-
در ابتدا سعی میشد تا با رقیق سازی (Dilution)
آلودگیهای ناشی از فرآیندهای صنعتی، تأثیرات منفی آن را بر روی محیط اطراف کاهش دهند.
این روش زمانی مورد استفاده قرار میگیرد که میزان زائدات (تلفات) در
مقایسه با حجم محیط اطراف کوچک و کم باشد .
-
با پیشرفت تکنولوژی ، فعالیتها به سمت درمان (Treatment)
پیامدهای ناشی از آلودگی متمرکز گردید.
در این روش تنها آلودگی از جریان زائدات جدا گردیده و سپس زائدات به محیط
منتقل میگردد. این روش، راهحل مناسبی برای دراز مدت نیست، زیرا ظرفیت محیط زیست
برای جذب زائدات بسیار محدود است. همچنین هزینههای زیاد این روش مانعی بر سر راه
اجرای کامل آنها به شمار میرود.
-
نهایتاً در سالهای اخیر با بکارگیری استراتژی ”تولید تمیزتر“
در صنایع آلودهکننده، سعی میشود تا از ایجاد آلودگی احتراز گردد. (Avoidance)
با وجود اینکه صنایع، هزینههای ناشی از رفع و دفع آلودگی را به صورت هزینههای
اضافی و ناخواسته ثبت میکنند، ولی در اغلب کشورهای توسعه یافته، قوانینی در زمینه
اجتناب از تولید زائدات بیشتر وجود دارد که صنایع مشمول این قانونها ، موظف به
رعایت آن هستند.
در ” تولید تمیزتر“ از شکل گرفتن آلودگیهای مضر به حال انسانها، حیوانات و
بطور کلی محیط زیست جلوگیری میگردد .
در فرآیندهای تولید با صرفهجویی در
مواد خام و انرژی، حذف فرآیندهای شامل مواد سمی، کاهش کمیت و نشت مواد سمی و
زائدات میتوان تولید تمیزتری را ارائه داد .
در فرآیندهای صنعتی، توسط طراحی مناسب
خط تولید میتوان اثرات زیست محیطی سیکل تولید، از مرحله آماده سازی مواد خام برای
تولید تا مرحله بسته بندی محصول برای ارائه به بازار ، را به حداقل رسانید .
تأثیرات مثبت اجرای تکنولوژی ”تولید
تمیزتر“ منحصر به محیط زیست نمیگردد بلکه مزایایی را مستقیماً عاید صنایع مینماید
که به عنوان مثال میتوان به موارد زیر اشاره نمود :
ـ صرفهجویی
در هزینه های تولید از طریق کاهش تلفات انرژی و مواد خام
ـ افزایش راندمان واحد تولیدی
ـ انسجام بهتر خط تولید و بالا رفتن کیفیت
محصول
ـ بازیافت مواد زائد
اغلب فعالیتهای مرتبط با ”تولید تمیزتر“ را میتوان با هزینه کم به انجام
رسانید و در بسیاری از موارد به تکنولوژی و تجهیزات جدید نیز نیاز نمیباشد .
تکنیکهای ”تولید تمیزتر“ به پنج دسته
قابل تقسیم است :
قبل از تولید
1 – جایگزینی مواد اولیه (Input subsituation)
حین تولید
2 – اقدامات بدون هزینه (Good housekeeping)
3 – تغییر تکنولوژی (Technology Modification)
بعد از خط تولید
4 – تغییر در محصول نهایی (Product Modification)
5 – بازیافت مواد در محل ( On site recovery)
صنایعی که بیشترین پتانسیل را برای
اجرای سیاستهای ”تولید تمیزتر“ دارند به ترتیب عبارتند از : صنایع غذایی، دارویی،
خودروسازی، تولید محصولات فلزی و شیمیایی.
بطور تقریبی فعالیتها شامل 28 درصد
اقدامات بدون هزینه، 22 درصد جایگزینی مواد، 39 درصد تغییر تکنولوژی، 10 درصد
بازیافت مواد و یک درصد طراحی مجدد خط تولید میگردد.
زمان برگشت سرمایه برای کلیه
فعالیتهای مذکور بسیار کوتاه میباشد و بر اساس تجربیات موجود حداکثر به سه سال میرسد
و از طرق زیر سرمایه گذاری انجام شده بازگشت خواهد نمود :
- کاهش مواد خام
- کاهش هزینه های کارگران
- کم شدن مصرف انرژی
- کم شدن هزینه های تعمیر و
نگهداری
- کاهش هزینه های مدیریت اضافی
- بهبود ایمنی کارگران
- کم شدن محصولات نهایی بازگشتی
6- انرژی و تولید
تمیزتر
انرژی
در بخش صنعت کشورهای در حال توسعه نسبت به کشورهای توسعه یافته صنعتی به مراتب غیر
بهینهتر مصرف میشود. انرژی مصرفی به ازای هر میلیون دلار تولید ناخالص در
کشورهای در حال توسعه، بطور متوسط 440 تن معادل نفتخام است. در حالی که در
کشورهای توسعه یافته این رقم 290 تن معادل نفت خام میباشد. بنابراین پتانسیل
عظیمی برای صرفهجویی انرژی در این کشورها وجود دارد که مسلماً مزایای عمدهای
برای محیط زیست نیز به دنبال خواهد داشت.
انرژی
عنصر ورودی فرآیندهای صنعتی است و بنابراین کاربرد استراتژی تولید تمیزتر، کاهش در
مصرف انرژی را هم دربر خواهد گرفت. ذیلاً بعضی از روشهای کلی صرفهجویی انرژی در
صنایع عنوان میگردد.
·
کنترل سرعت فن
ها ، پمپها و مخلوط کن ها
·
بازیافت حرارت
خروجی اضافی
·
کنترل درجه
حرارت ، دبی و بار
·
تولید همزمان
بخار و توان الکتریکی
صرفهجویی
انرژی، کاهش آلودگی را به دنبال دارد و از طرف دیگر کاهش آلودگی سبب کاهش مصرف
انرژی میشود. به عنوان مثال استفاده مجدد از فلزات و بازیافت مواد اولیه در فرآیندهای
صنعتی، انرژی کمتری را برای مراحل بعدی تولید نیاز خواهد داشت ( نسبت به مواد نو)
7- ابزارهای
تجزیه و تحلیل برای مشخص کردن فرصتهای بکارگیری تکنولوژی تولید تمیزتر
چهار ابزار اصلی و پایهای وجود دارد
که میتواند فرصتهای موجود در صنایع را برای صرفهجویی انرژی و کاهش آلودگی زیست
محیطی مشخص نماید این چهار ابزار عبارتند از :
·
ممیزی کاهش
ضایعات
·
ممیزی اثرات
تخریبی صنعت بر محیط زیست :
با این ممیزی اثرات تخریبی و ناهمگون با
مقررات موجود زیست محیطی مشخص میگردد و زمینه را برای استانداردهای آتی فراهم میآورد.
·
تعیین طول عمر
مفید محصول تولیدی :
با این ابزار اثرات زیست محیطی تولیدی
از مواد اولیه مستخرجه تا ضایعات نهایی تعیین گردیده و راهکارهای اقتصادی برای به حداقل
رساندن ضایعات مشخص میشود.
·
تعیین اثرات
زیست محیطی :
اثرات اجرایی پروژههای صنعتی را بر روی
محیط زیست تعیین مینماید و فرصتهای مناسب برای پیشگیری از بروز این اثرات را
پیشنهاد مینماید.
1ـ7ـ
مواقع و منافع استفاده از این ابزارها
·
ممیزی کاهش
ضایعات :
وقتی که کارخانه قصد کاهش در استفاده از مواد
اولیه و انرژی ورودی و همچنین ضایعات تولید را دارد و منفعت این کار در صرفه جویی
مالی ناشی از آن است .
·
ممیزی اثرات
تخریبی صنعت بر محیط زیست
وقتی که کارخانه مجبور است تا اقدامات زیست
محیطی را بر اساس قوانین و استانداردهای جاری تعیین کند. این کار سطح آگاهی عمومی
کارکنان را در این زمینه در تمام سطوح افزایش میدهد.
·
تعیین طول عمر
مفید محصول تولیدی :
وقتی که کارخانه جدیدی ساخته میشود یا جایی که
تکنولوژیها و محصولات جدیدی جایگزین تکنولوژی و محصول قبل میگردد وموجب تعیین
روشهای مؤثر اقتصادی میشود که اغلب سبب کاهش آلودگی و جلوگیری از آن خواهد شد.
·
تعیین اثرات
زیست محیطی :
وقتی
که یک کارخانه جدید بوجود میآید یا تغییر اساسی در کارخانه موجود اتفاق میافتد و
با انجام آن به جای هزینههای بالای کنترل آلودگی، روشهای کم هزینهای برای
پیشگیری از آن ارائه میشود .
8ـ محدودیتها و مشکلات بکارگیری تکنولوژی تولید
تمیزتر
·
کمبود و ضعف
منابع مالی، آگاهی عمومی ، آموزش و تخصص
·
کمبود و ضعف
آگاهی در مورد این تکنولوژی
·
کمبود و ضعف
سیاستهای دولتی مؤثر برای تشویق صنایع در بکارگیری این تکنولوژی که از ضعف و کمبود
قانونی استانداردها ناشی میشود.
·
ترس از بالا رفتن هزینهها و حذف شدن از بازار
رقابتی به دلیل کاربرد نادرست تکنولوژی
9ـ اقدامات اجرایی برای رفع محدودیتها
برای
رفع محدودیتهایی که در بخش قبل ذکر گردید، لازم است تا اقداماتی را در هر بخش پیشبینی
نمود این اقدامات را میتوان برای سه بخش صنعت، دولت و سازمانهای بینالمللی بر شمرد.
صنعت :
·
اندازه گیریهای
لازم به منظور اجتناب از آلودگی
·
تشویق و
آگاهسازی در مورد محیط زیست و انرژی در تمام سطوح کارکنان
·
تدوین و اجرای
روش مناسبی در خط تولید در راستای اهداف مذکور
·
توسعه بکارگیری
تکنولوژیهای منطبق با محیط زیست
دولت :
·
بازنگری
درسیاستها و قوانین محیط زیست و انرژی
·
استفاده از روش
مؤثری برای کنترل قوانین
·
تشویق بکارگیری
این تکنولوژی از طریق تحقیق و آ موزش
سازمانهای بینالمللی
:
·
فعال کردن منابع
مالی برای حمایت از پروژه های مذکور
·
تشویق انتقال
تکنولوژی تولید تمیزتر
·
تشویق به تجارت
و بازاریابی و فرآیندهای منطبق با محیط زیست
10ـ نتیجهگیری:
محدود
کردن رشد آلودگی، افزایش محصولات صنعتی و حفاظت از محیط زیست نیازمند تدوین
یک استراتژی جدید برای توسعه مطلوب صنعت
است .
تکنولوژی
تولید تمیزتر، هسته مرکزی این استراتژی بوده و به صنایع و کارخانجات
( موجود و آینده ) این امکان را میدهد که آلودگیها و ضایعات مخرب محیط زیست خود
را کاهش داده و همزمان هزینه های تولید را نیز کم کنند که موجب کاهش قیمت محصول
تولیدی و فعال تر شدن آنها در بازار رقابت صنعتی خواهد شد .
همچنین
تدوین این استراتژی به عنوان یک نیاز فوری و دارای اهمیت فوقالعاده برای کشورهای
در حال توسعه مطرح است تا از این راه بهترین استفاده از منابع اولیه به عمل آمده،
حداقل آلودگی ایجاد شده و منابع و محیط زیست برای نسل آینده محفوظ بماند .
مراجع
1- The need for Ecologically sustainable
industrial development
Joy
Clancy| University of Twente | Netherlands
2- Case studies | National cleaner production
centers
UNIDO|
UNEP
3- Industry | Energy and The environment
Joy Clancy| Technology and development group |
University of Twente | Netherlands
4- Green Energy ; Biomass fuels and the
environment
UNEP|
ISBN92-807-1308-6 | 1991
5- Training course materials ; Ecologically
sustainable industrial development
UNIDO
| 1994